Ροδίτης

Περιοχές καλλιέργειας: Πολύ παλιά γηγενής, ρόδινου χρωματισμού ποικιλία, καλλιεργούμενη σε 32 νομούς της χώρας, στη ΒΔ Πελοπόννησο, την Αττική, τη Βοιωτία, την Εύβοια, τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και τη Θράκη. Εμφανίζει σημαντική παραλλακτικότητα, που εντείνεται από τα διαφορετικά μικροκλίματα στα οποία καλλιεργείται.

Φυτό: Είναι πολύ ζωηρό, εύρωστο, γόνιμο, παραγωγικό, ευαίσθητο στον περονόσπορο, το μολυσματικό εκφυλισμό και τον ίκτερο και σχετικά ανθεκτικό στην ξηρασία. Εμφανίζει έντονη τάση ανθόρροιας κάτω από συνθήκες μεγάλης ζωηρότητας (γόνιμα και δροσερά εδάφη). Παρουσιάζει καλή συγγένεια με τα περισσότερα υποκείμενα που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν , καθώς και με αυτά που χρησιμοποιούνται σήμερα στην Ελλάδα. Διαμορφώνεται σε κύπελλο και γραμμικό αμφίπλευρο κορδόνι (Royat) και δέχεται κλάδεμα κοντό στα 2-3 μάτια (στα γόνιμα εδάφη στα 3 μάτια). Προτιμά εδάφη ελαφρά, ασβεστώδη, μέσης γονιμότητας, και περιοχές με υψόμετρο, όπου η ποικιλία δίνει τον καλύτερο χαρακτήρα της. Ξεκινά τη βλάστηση στις αρχές του Απρίλη και ωριμάζει μετά τις 20 Σεπτέμβρη. Κάθε καρποφόρα κληματίδα φέρνει 2 σταφύλια, μεγάλα, που ξεπερνούν τα 450g, κυλινδροκωνικά ως πυραμιδοειδή, κανονικής πυκνότητας ως ελαφρά αραιόρραγα, που κόβονται σχετικά εύκολα. Οι ράγες είναι μεγάλες, 312g, ωοειδείς, με φλοιό μέτρια λεπτό, ροδόλευκου ως ερυθρορόδινου χρωματισμού, και σάρκα μαλακή ως τραγανή (ανάλογα με τον κλώνο), εύχυμη, γλυκιά, μέτρια αρωματική, με 2-4 μεγάλα γίγαρτα. Οι ράγες αποτελούν το 88-95% του βάρους των σταφυλιών , ενώ οι φλοιοί μαζί με τα γίγαρτα το 9-11 % του βάρους των ραγών.

Προϊόν: Στα κατάλληλα εδάφη ορεινών περιοχών και με μέτριες αποδόσεις ανά πρέμνο, ο Ροδίτης μπορεί να δώσει αξιόλογα ξηρά κρασιά, με καλή ισορροπία ανάμεσα στην αλκοόλη και την οξύτητα, με καλό άρωμα. Από την ποικιλία αυτή παράγονται τα λευκά, ξηρά κρασιά Ονομασίας Προελεύσεως «Αγχίαλος», «Πάτρα», «Πλαγιές Μελίτωνα» (μαζι με Αθήρι και Ασύρτικο), αρκετοί Τοπικοί Οίνοι (Αναβυσσιώτικο, Αττικός, Αγιορείτικος, θεσσαλικός, Μακεδονικός, κ.ά.), Ρετσίνες (Οίνοι Ονομασίας κατά Παράδοση) και πολλά Επιτραπέζια κρασιά. 0ι διάφορες παραλλαγές παρουσιάζουν μορφολογικές (ως προς το σχήμα, το μέγεθος, την πυκνότητα του σταφυλιού, το χρωματισμό των ραγών) αλλά και τεχνολογικές διαφορές (σάκχαρα, οξέα, αρωματικά συστατικά). Τα συνώνυμα που αναφέρονται παραπάνω θεωρούνται παραλλαγές του Ροδίτη αν και ορισμένες ενδεχόμενα να αποτελούν ξεχωριστές ποικιλίες.