Βερικοκιά (Prunus armeniaca)
Η βερικοκιά είναι ένα φυλλοβόλο καρποφόρο δέντρο, με λείο κορμό και στρογγυλωπά φύλλα. Καλλιεργείται για τους νόστιμους καλοκαιρινούς της καρπούς, με το έντονο πορτοκαλί χρώμα και την ευχάριστα γλυκιά, μαλακή σάρκα. Παρόλο που κυρίως αναπτύσσεται στο έδαφος, δεν είναι λίγες οι φορές που συναντάται σε γλάστρες ή ζαρντινέρες σε κήπους και μπαλκόνια. Μιας και δεν υπάρχουν πολλά πράγματα πιο ωραία από τα σπιτικά βερίκοκα, ένα δέντρο αξίζει να υπάρχει στο χώρο μας, ανεξάρτητα από το μέγεθός του. Φήμες μάλιστα λένε, οτι η βερικοκιά είναι ιδιαίτερα αποδοτική ακόμα και σε περιοριμένες θέσεις.
- Μέγεθος – Το ύψος της βερικοκιάς μπορεί να φτάσει από 8 μέχρι και 12 μέτρα. Ωστόσο τα δέντρα της μπορούν να καλλιεργηθούν και εκτός εδάφους, σε μεγάλες γλάστρες ή ζαρντινιέρες, οπότε σε αυτή την περίπτωση αναπτύσσονται σαν νάνοι και γίνονται αρκετά μικρότερα σε ύψος.
- Φύλλωμα – Τα ανοιχτά πράσινα φύλλα της, σε στρογγυλωπό σχήμα που μοιάζει ελαφρά με καρδιά είναι πλατιά και δίνουν μια δροσερή γεμάτη όψη σε όλο το φύλλωμα. Αργά το φθινόπωρο, τα φύλλα της βερικοκιάς πέφτουν, για να επιστρέψουν την επόμενη χρονιά, μαζί με τη ζέστη της άνοιξης.
- Άνθη – Ανθίζει νωρίς, αμέσως μόλις τα κρύα του χειμώνα κοπάσουν. Τα γοητευτικά φούξια ροζ άνθη της, με τα στρογγυλεμένα, απαλά τους πέταλα, εμφανίζονται μόνα τους πάνω στο δέντρο ή σε μικρά μπουκέτα και αργότερα δίνουν τη θέση τους σε γευστικότατους πορτοκαλί καρπούς που ωριμάζουν μέσα στο καλοκαίρι.
- Θέση – Θέλει ζεστές και ηλιόλουστες θέσεις και χρειάζεται να είναι προστατευμένη από το κρύο και τον δυνατό άνεμο. Ένας τοίχος με νότια έκθεση είναι ιδανικός για να σταθεί δίπλα του σε πιο κρύα κλίματα, ενώ στις εύκρατες περιοχές μπορεί να αναπτυχθεί και ελεύθερη.
- Πότισμα – Τα νεαρά δέντρα που δεν έχουν ακόμη εγκατασταθεί, χρειάζονται αρκετό πότισμα, ειδικά την άνοιξη και τους καλοκαιρινούς μήνες. Σε περιόδους ξηρασίας, τόσο τα μικρά όσο και τα ανεπτυγμένα δέντρα έχουν ανάγκη από επιπλεόν νερό, για αυτό το συχνό πότισμά τους είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ειδικά για τους καρπούς που εκείνη την εποχή μεγαλώνουν σε μέγεθος.
- Έδαφος – Χρειάζεται βαθειά, ελαφρά αργιλώδη εδάφη με αρκετή υγρασία, που όμως έχουν καλή αποστράγγιση. Σε φτωχά και ρηχά εδάφη δυσκολεύεται αρκετά.
- Ανθεκτικότητα – Παρόλο που είναι ανθεκτική στο κρύο και τον παγετό, τα πρώιμα άνθη της, που εμφανίζονται στα τέλη του χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη, ενδέχεται να καταστραφούν σε χαμηλές θερμοκρασίες. Μόλις εγκατασταθεί σε ένα μέρος είναι αρκετά ανθεκτική στην ξηρασία.
- Συντήρηση/ Φροντίδα – Αργά το χειμώνα, ή το φθινόπωρο, μόλις ρίξει τα φύλλα της, ένα ελαφρύ κλάδεμα μπορεί να απομακρύνει ξερά, ταλαιπωρημένα ή υπερβολικά πυκνά κλαδιά. Βλαστάρια που κατευθύνονται προς σημεία που δεν θέλουμε μπορούν επίσης να κλαδευτούν την ίδια εποχή. Μετά το κλάδεμα καλό είναι να εφαρμόζεται και εδαφοκάλυψη γύρω από τις ρίζες του φυτού.
- Είναι κατάλληλη για καρποφόρους δενδρώνες, παραδοσιακούς και εξοχικούς κήπους, νησιώτικους και Μεσογειακούς κήπους αλλά και μπαλκόνια, σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες.
