Ευώνυμο νάνος ή έρπον (Euonymus fortunei)

Το ευώνυμο νάνος ή αλλιώς ευώνυμο το έρπον, είναι ένας διακοσμητικός θάμνος, με καταγωγή από την Κίνα, την Ιαπωνία και την Κορέα. Αγαπημένος για το πυκνό, συμπαγές του φύλλωμα και την χαμηλή ανάπτυξη που μοιάζει να αγκαλιάζει το έδαφος, χρησιμοποιείται ευρέως στους κήπους, για να δώσει χρώμα και όγκο σε ποικιλία συνθέσεων.

  • Μέγεθος – Το ευώνυμο νάνος ή αλλιώς ευώνυμο το έρπον, είναι ένας διακοσμητικός θάμνος, με ύψος και πλάτος που φτάνει από 60 εκατοστά έως τα 3 μέτρα.
  • Φύλλωμα – Το πυκνό και λαμπερό φύλλωμά του, αναπτύσσεται γρήγορα, σχηματίζοντας έναν χαμηλό, συμπαγή θάμνο, που αγκαλιάζει γλυκά το έδαφος. Φτιαγμένο από μακρόστενα φυλλαράκια με οδοντωτό περίγραμμα, βάφεται ζωηρό πράσινο, ενώ παραμένει διακοσμητικό καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς.
  • Άνθη – Τα λιγοστά άνθη του ευώνυμου του νάνου, εμφανίζονται νωρίς το καλοκαίρι. Μικροσκοπικά και πράσινα στο χρώμα, συνήθως περνούν απαρατήρητα.
  • Θέση – Αγαπά τις ηλιόλουστες θέσεις ή εκείνες με ελαφριά σκιά και μπορεί να φυτεύεται σε σημεία προστατευμένα από τον παγετό και το δυνατό ή καυτό άνεμο, αλλά και σημεία απροστάτευτα.
  • Πότισμα – Έχει ανάγκη από μέτριο πότισμα, κυρίως τους ζεστούς, καλοκαιρινούς μήνες, αλλά και τον πρώτο καιρό μέχρι να εγκατασταθεί σε έναν κήπο.
  • Έδαφος – Μεγαλώνει με επιτυχία σε διάφορους τύπους εδαφών, με διαφορετική σύσταση και ποικίλες τιμές οξύτητας, αρκεί να έχουν καλή αποστράγγιση.
  • Ανθεκτικότητα – Μόλις εγκατασταθεί σε μια θέση είναι ανθεκτικό στον παγετό και μπορεί να αντέξει σε χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι τους -15 με -20°C.
  • Συντήρηση/ Φροντίδα – Η φροντίδα του είναι αρκετά εύκολη. Για να διατηρήσουμε το σχήμα και το μέγεθός του, μπορούμε αν θέλουμε να το κλαδέψουμε ελαφρά, αν και αυτό δεν είναι συχνά απαραίτητο. Νωρίς την άνοιξη, μπορούμε ακόμα, να αφαιρέσουμε πιθανόν ξερά, τραυματισμένα ή άρρωστα κλαδιά, καθώς και όσα είναι υπερβολικά πυκνά και εμποδίζουν το ένα το άλλο.
  • Είναι κατάλληλο για παρτέρια, μπορντούρες, γλάστρες και ζαρντινιέρες, μπαλκόνια, εισόδους, φράκτες και χαμηλά φυσικά όρια, ομαδικές φυτέυσεις και φουντωτές συστάδες, άκρες τοίχων και όρια μονοπατιών, πλαγιές και κατηφορικά σημεία, εδαφοκαλύψεις, αστικούς και εξοχικούς κήπους.