Κόκκινη Λυγαριά (Vitex agnus-castus “Purpurea”)

Η κόκκινη λυγαριά είναι ένας φανταστικός διακοσμητικός θάμνος, με καταγωγή από την Ασία και την Ωκεανία. Αγαπημένη για το λεπτεπίλεπτο, ασημοπράσινο φύλλωμά της, με τους κοκκινωπούς τόνους και τα μοναδικά μωβ άνθη της, είναι εξαιρετική για αστικούς και εξοχικούς κήπους και φυτεύσεις με αντοχή στο αλάτι.

  • Μέγεθος – Η κόκκινη λυγαριά είναι ένας διακοσμητικός θάμνος, με με ύψος και πλάτος, που φτάνει από 3 έως 4,5 μέτρα.
  • Φύλλωμα – Το υπέροχο φύλλωμά της, ευχάριστα αρωματικό και βαμμένο σε ασημένιους, κοκκινο-πράσινους τόνους, παραμένει διακοσμητικό από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο, όπου σταδιακά πέφτει για να προστατευτεί από το κρύο. Σχηματισμένο από περίτεχνα, μακρόστενα φυλλαράκια με όμορφη διάταξη, είναι εξαιρετικό για να στολίσει και να χρωματίσει τον κήπο μας.
  • Άνθη – Τα πανέμορφα μωβ άνθη της εμφανίζονται αργά το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Όρθια πάνω σε ευλύγιστους και κομψούς βλαστούς, γέρνουν απαλά στην άκρη τους και αναδύουν ένα χαρακτηριστικό έντονο άρωμα.
  • Θέση –  Αγαπά τις ηλιόλουστες θέσεις με δυτικό ή νότιο προσανατολισμό και χρειάζεται να φυτεύεται σε σημεία προστατευμένα από τον παγετό και το δυνατό ή καυτό άνεμο.
  • Πότισμα – Έχει ανάγκη από λίγο πότισμα, κυρίως τους ζεστούς, καλοκαιρινούς μήνες, αλλά και τον πρώτο καιρό μέχρι να εγκατασταθεί σε έναν κήπο.
  • Έδαφος – Μεγαλώνει με επιτυχία σε διάφορους τύπους εδαφών, με διαφορετική σύσταση και ποικίλες τιμές οξύτητας, αρκεί να έχουν καλή αποστράγγιση.
  • Ανθεκτικότητα – Μόλις εγκατασταθεί σε μια θέση είναι πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία και ταυτόχρονα αντέχει στον παγετό και τις χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι τους -10°C. Ταυτόχρονα αντέχει καλά στον αλμυρό άνεμο και στην αλατότητα του εδάφους.
  • Συντήρηση/ Φροντίδα – Η φροντίδα της είναι αρκετά εύκολη. Την άνοιξη και αφού περάσει ο κίνδυνος παγετών, μπορούμε να αφαιρέσουμε πιθανόν ξερά, τραυματισμένα ή άρρωστα κλαδιά, καθώς και όσα είναι υπερβολικά πυκνά και εμποδίζουν το ένα το άλλο.
  • Είναι κατάλληλη για παρτέρια, μπορντούρες, φυτοφράκτες και φυσικά όρια, άκρες τοίχων και όρια μονοπατιών, μεσογειακούς και παραθαλάσσιους κήπους, αστικούς και εξοχικούς κήπους, βραχόκηπους και κήπους χαμηλής συντήρησης.