Λουΐζα (Aloysia citrodora)
Η Λουΐζα είναι φυλλοβόλος αρωματικός θάμνος με άρωμα λεμονιού, φαρμακευτικό είδος, αφέψημα και βρώσιμο φυτό, της ίδιας οικογένειας με τις βερβένες. Χρησιμοποιείται ως καλλωπιστικό, αλλά και στην βιομηχανία καλλυντικών και την ποτοποιία.
- Μέγεθος : Φτάνει σε ύψος μεταξύ 1,5-2 m στην πλήρη του ανάπτυξη με αψιδωτά κλαδιά και ξυλώδεις βλαστούς.
- Φύλλωμα : φύλλα επιμήκη λογχοειδή, με άρωμα λεμονιού και πράσινο χρώμα
- Άνθος : Από τα μέσα καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου, ανθίζει με μικροσκοπικά, τετραπέταλα, λευκά ή απαλά λιλά άνθη σε διακλαδισμένες ταξιανθίες (κορύμβους).
- Θέση : Επιθυμεί ηλιόλουστες και θερμότερες θέσεις με νότιο ή νοτιοδυτικό προσανατολισμό
- Πότισμα : Καλό να διατηρείται η επιφάνεια του εδάφους υγρή, αλλά όχι κορεσμένη. Δεν ανέχεται υγρές ρίζες. Όταν για 2 εκατοστά του εδάφους είναι στεγνά, τότε ποτίζουμε όσο επαρκεί. Τα φυτά σε εσωτερικούς χώρους τον χειμώνα, ποτίζονται μία φορά την εβδομάδα.
- ‘Έδαφος : Ευδοκιμεί σε γόνιμα ασβεστώδη εδάφη, αμμώδη ή πηλοαμμώδη, όξινα έως αλκαλικά (pH 5,5-7,5) καλά στραγγιζόμενα. Βοηθά η βελτίωση του εδάφους με κομπόστ, είτε φυτεύεται στον κήπο ή σε φυτοδοχεία.
- Ανθεκτικότητα : Ζώνες ανθεκτικότητας USDA/EE οι 8-11. Οι ξύλινοι βλαστοί του φυτού αντέχουν μέχρι θερμοκρασίες −10 °C, ενώ στους 0 °C χάνει μεγάλο μέρος του φυλλώματός του. Περιστασιακά προσβάλλεται από αφίδες, αλευρώδεις, ακάρεα.
- Συντήρηση/Φροντίδα : Χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Τον χειμώνα το έδαφος χρειάζεται επικάλυψη με παχύ στρώμα από φυτικά υπολείμματα για προστασία της ρίζας από τον παγετό. Μπορεί να καλλιεργείται και σε φυτοδοχεία ώστε να μετακινείται σε εσωτερικό χώρο τους χειμερινούς μήνες. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που ωριμάζει Σεπτέμβριο με Οκτώβριο ή με ημιώριμα μοσχεύματα.
- Κατάλληλο για : Κατάλληλο για φωτεινές φυτεύσεις κατά μήκος διαδρόμων, με φόντο τοίχους ή μαντρότοιχους, για μεσογειακούς κήπους και για παρτέρια με αρωματικά. Τα αποξηραμένα φύλλα του φυτού διατηρούν το άρωμα τους για πολλά χρόνια.
